Vlo (Ctenocefalides)

Bestrijding

Het bestrijden van kleine aantallen vlooien is niet eenvoudig. U moet de vlooien op het dier bestrijden, de vlooien in huis en de eitjes en larven in huis. Huisdieren en hun verblijf - en slaapplaatsen dient u regelmatig te controleren. Zodra er vlooien worden geconstateerd kan men het dier behandelen met daarvoor toegestane middelen. Als men langdurig de woning verlaat gaarne grondig stofzuigen (stofzuigerzak vernietigen). Honden en katten dienen preventief behandeld te worden. Voorkom dat kinderen huisdieren die een vlooien band dragen, aaien. Laat deze dieren ook niet in de slaapkamer toe. Bij grote overlast van vlooien is professionele bestrijding noodzakelijk.

Uiterlijk

Vlooien zijn (donker)bruin gekleurde, zijdelings afgeplatte dieren met duidelijke "kammen" van tandjes aan de kop. Hierdoor kunnen vlooien zich snel verplaatsen in de vacht (dus tussen de haren door) van hond of kat. Vlooien hebben een sterk ontwikkeld paar achterpoten, waarmee ze uitstekend kunnen springen. Eieren worden afgezet op de gastheer of in het "nest". Vlooien komen na 2 à 6 dagen uit. De larven van vlooien zijn dun, draadvormig en pootloos. Ze kunnen tot ca. 5 mm lang worden en voeden zich met bloedresten uit de uitwerpselen van de volwassen vlooien. Ze leven in de vloerbedekking, waar de kat vaak ligt, of in de hondenmand of kleedje. De larven van vlooien houden van een vochtige, donkere omgeving. Larven vervellen 3 keer en spinnen dan een zijden "cocon", waarin ze verpoppen. De "cocon" is vaak bedekt met stofdeeltjes ter camouflage. Het popstadium van vlooien duurt 1 à 2 weken, maar kan in afwezigheid van trillingen (gastheer!) wel minstens 6 maanden duren.

Leefwijze

Een vlo leeft op het dier om zich te voeden en eitjes te leggen. Hij voedt zich met bloed, dat door een klein vaatje uit de huid wordt gezogen. Om te voorkomen dat het bloed stolt, spuugt de vlo wat speeksel in de huid. Dit speeksel is de boosdoener die voor de jeuk zorgt.

Zonder bloed kan een vlo maar een aantal dagen leven. Het mannetje en vrouwtje paren en al na 1 dag kan het vrouwtje eitjes leggen. Voor het leggen moet het vrouwtje nog een bloedmaaltijd nuttigen. Ze kan wel 50-100 eitjes per dag leggen. De eitjes zijn wit, heel klein en heel glad, ze vallen vanzelf van uw dier op de grond. Na enkele dagen komt uit het eitje een larve. Deze verstopt zich in spleten en kieren. Daar groeit hij door het eten van vlooienpoep en huidschilfers. Na 5 vervellingen spint de larve een cocon. In deze cocon, waar hij verpopt tot vlo, kan een pop wel een half jaar overleven. Door trillingen komt de vlo uit de cocon en zal direct op zoek gaan naar een gastheer voor een bloedmaaltijd.

Met gunstige omstandigheden kan deze cyclus in 10 dagen rond zijn. Het kan ook tot wel 18 maanden duren! Gunstige omstandigheden zijn vocht en warmte. Dus zeker in de zomer zien we veel vlooien. Maar in de winter staat de verwarming aan, dus is het voor de vlo ook lekker warm. En bovendien kan een vlo zich al voortplanten bij een temperatuur boven de 10 graden.

Algemene Informatie

Er zijn vele soorten vlooien, die zich allemaal voeden met bloed van warmbloedige dieren. Vlooien zijn in staat om:

1. ziekten over te brengen. Vooral als overbrengers van de pest (de zwarte dood) zijn ze al eeuwenlang bekend. Rattenvlooien (Xenopsylla cheopis) leven op/bij de zwarte rat en als de pest uitbreekt en de ratten sterven, gaan de vlooien over op de mens met alle gevolgen van dien;
2. irritant te bijten. Mensen kunnen soms fel op een vlooienbeet reageren en het krabben van de huid kan tot secundaire infecties leiden;
3. het houden van honden of katten "onmogelijk" te maken. Ook zwerfkatten kunnen vlooien bezorgen in bibliotheken, e.d. (vanuit de kruipruimte).

De meest voorkomende soort zijn kattenvlooien (Ctenocephalides felis), die op honden en katten voorkomen. Naast kattenvlooien komen we de volgende soorten tegen:

1. hondenvlooien (Ctenocephalides. canis);
2. vogelvlooien (Ceratophyllus spp);
3. egelvlooien (Archaeophyllus sp.);
4. mensenvlooien (Pulex irritans): zeldzaam.

Wering

Dagelijks stofzuigen op de vaste slaapplaatsen van uw huisdieren verkleint de kans op vlooien. De eitjes krijgen dan minder kans om tot vlooien uit te groeien. Als u achteraf de zuigmond afplakt, kunnen vlooien niet ontsnappen. Bindt weggegooide stofzuigerzakken dicht. Zuig ook de mand van uw huisdier zorgvuldig. Kamille, lavendel, boerenwormkruid of koriander in de mand strooien kan vlooien verjagen. Kam uw dier geregeld met een vlooienkam. Gevonden vlooien doodt u in een bakje met heet water met afwasmiddel. Als u uw huisdier buiten kamt, voorkomt u dat eitjes in huis terecht komen.